Momenteel begeleid ik meerdere kinderen die graag (meer) vrienden willen maken. Alleen ze weten niet hoe en voelen zich (daarbij) ook behoorlijk onzeker. Laten we hier eens praktisch en vooral stapsgewijs doorheen lopen. Van overtuigingen tot uiteindelijke tips.
Wat zeg of doe je, als je zoon of dochter tegen je zegt dat hij/zij geen vrienden heeft? Onder deze zin zit een puur verlangen, maar vaak ook een pijn. De belangrijkste stap is hierbij dan ook dat je er voor je kind bent, echt luistert en erkenning geeft voor wat er precies wordt gezegd. De emotie onder deze zin. Zwak het in ieder geval nooit af, door bijv. te stellen dat dit wel meevalt of dat het wel goedkomt. Voor je kind is het op dit moment een serieus probleem.
De volgende stap is praten. Voorbeelden van wat je bijvoorbeeld kan vragen: Waar en wanneer heb je al wel vrienden gemaakt? Wat verwacht je van vriendschap? Waarom wil je meer vrienden? Hoe kunnen we dit aanpakken? Kan ik je daarbij helpen? Natuurlijk niet in de vorm van een vragenvuur, maar rustig samen in gesprek. Je kind kan hierin zijn/haar hart luchten en jij kan beter inschatten wat er precies speelt.
Hoe was jij zelf vroeger met vriendschappen? Vertel hier vooral over en dat mag echt uitgebreid. Wanneer vond je het bijv. ook even lastig en wat deed je toen, of wat hielp je toen? Hoe kijk je nu tegen vriendschappen aan? Hiermee maak je het iets tastbaarder voor je kind en biedt je tegelijkertijd een stukje perspectief.
Zoek samen met je kind een plek waar hij of zij zich veilig voelt, om te oefenen. Denk bij oefenen aan het benaderen van andere kinderen, vragen om samen te spelen, etc. Oefen dit gerust ook samen met een rollenspel. De meeste kinderen hebben hier veel baat bij. Gaat het uiteindelijk in de praktijk nog niet helemaal zoals gehoopt? Niks aan de hand, er is een stap gezet en je kind heeft er iets van geleerd. Leg vooral daar de nadruk op.
Dit is een belangrijke: Haal de druk eraf, je hoeft niet overal vrienden te maken. Is het op de sportclub leuk, maar zijn dat voor jou geen echte vrienden? Prima! Er zijn geen regels voor hoeveel en waar je vrienden MOET hebben. Als je kind maar ergens (school/ sport/ buurt) sociale contacten op doet en daarin op zijn of haar eigen tempo kan groeien. Die bewustwording geeft allereerst veel rust en vaak gaat het daarna automatisch als vanzelf.
Tot slot een pittige: Soms verhogen ouders (onbewust) de druk; wel vriendjes maken hè! Wie zijn allemaal je vrienden? Vaak is dit je eigen angst: als hij/zij maar vrienden maakt.. Je wilt tenslotte niet dat je kind straks als enige overblijft, dat hij gepest wordt, eenzaam is, etc. Alleen dat is jouw angst. Pak die dus aan en laat je kind het vooral zelf ontdekken. Loslaten dus! Het enige dat jij kan doen is er samen over praten en waar nodig én gewenst door je kind, een helpende hand bieden.
Disclaimer: Heeft je kind hier zelf enorm last van of speelt er meer rondom zelfvertrouwen, denk bijvoorbeeld aan angst voor afwijzing, een laag zelfbeeld, pesten, verdriet, boosheid of eenzaamheid/ terugtrekkend gedrag, dan is extra hulp van buitenaf wellicht verstandig. Je kind kan hiermee in een neerwaartse spiraal terecht komen en dat punt wil je voorkomen.
Heb je hier vragen over, altijd welkom. Stuur gerust een mailtje of plan een gratis sessie in. Ik maak graag tijd voor je vrij en help jullie met liefde een stap verder.
Leave a Reply